-
1 świecić
(-cę, -cisz); imp -ć; vi(wysyłać światło: o lampie, słońcu) to shine; ( lśnić) to gleam, to shine* * *ipf.1. (= promieniować) shine.2. (= oświetlać) light; świecić oczami za kogoś blush for sb, take the rap; świecić przykładem be a shining example.3. (= błyszczeć) gleam; (= lśnić) shine; (= połyskiwać) glisten; (= migotać) sparkle; księżyc/słońce świeci the moon/the sun is shining.4. (= jaśnieć, bieleć) be visible, show; świecić pustkami be half- l. almost empty; świecić golizną pot. wear scanty clothes.ipf.1. (= promieniować) shine; lampa się świeci the lamp is on.2. (= błyszczeć) gleam; (= lśnić) shine; (= połyskiwać) glisten; (= migotać) sparkle; oczy się komuś świecą do kogoś/czegoś sb is looking avidly at sb/sth; nie wszystko złoto, co się świeci all that glitters is not gold, all is not gold that glitters.3. (= jaśnieć, bieleć) be visible, show.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > świecić
-
2 świecić
świecić [ɕfjɛʨ̑iʨ̑]I. vi2) ( błyszczeć) papier: glänzen, leuchten3) \świecić golizną ( pot) seine Nacktheit zur Schau tragen\świecić pustkami leer sein, leer stehen\świecić przykładem mit gutem Beispiel vorangehen, sich +akk beispielhaft verhaltenII. vr2) ( błyszczeć) cera: glänzen\świecić się hell seinw jego oknie świeciło się do północy in seinem Fenster brannte bis Mitternacht [das] Licht -
3 świecić
świecić (-cę) słońce, księżyc scheinen; lampa, latarnia leuchten, scheinen;dom świecił pustkami das Haus war leer und verlassen;półki świecą pustkami die (Waren)Regale sind völlig leer;świecić przykładem mit gutem Beispiel vorangehen;świecić się twarz, oczy glänzen; światło brennen;w jednym oknie jeszcze się świeciło (światło) in einem Fenster brannte noch (das) Licht;dlaczego w kuchni się świeci (światło)? wieso brennt in der Küche das Licht? -
4 świe|cić
impf Ⅰ vi 1. (być źródłem światła) to shine, to glow- słońce świeci the sun is shining- latarnie świecą the (street) lamps are glowing2. (oświetlać) to light vt, to illuminate vt- świecić latarką to shine one’s torch- świecić komuś w ciemnościach to light sb’s way in the dark- świecili sobie zapałkami they lit their way with matches ⇒ poświecić, zaświecić3. (lśnić) to shine- księżyc świeci the moon is shining- farba świecąca fluorescent paint4. (jaśnieć) to glow- w półmroku świecą białe ściany domu the white walls of the house glow in the twilightⅡ świecić się 1. (być źródłem światła) [lampa, latarnia, światło] to shine, to glow- w jego oknie świeciło się słabe światło a dim light glowed in his window2. (lśnić) to glow, to shine- czoło świeciło mu się od potu his forehead was shining with sweat- wyfroterowana podłoga świeciła się jak lustro the polished floor shone like a mirror3. (jaśnieć) to glow Ⅲ v imp. w jego domu świeciło się do późna the lights stayed on late in his house- świecić obecnością to be conspicuously present- świecić przykładem to be a provide an example- świecić oczami za kogoś to be ashamed on sb’s accountThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > świe|cić
См. также в других словарях:
lampa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. lampapie {{/stl 8}}{{stl 7}} przedmiot lub urządzenie służące do oświetlania pomieszczeń, ulic itp., w którym źródło światła stanowi płomień spalanej substancji (nafta, olej, spirytus, gaz, karbid) lub (w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lampa — ż IV, CMs. lampapie; lm D. lamp 1. «urządzenie służące do wytwarzania sztucznego oświetlenia za pomocą prądu elektrycznego lub przez spalanie nafty, oleju, spirytusu, gazu» Lampa elektryczna, gazowa, naftowa. Lampa stojąca, wisząca. Zapalić,… … Słownik języka polskiego
świecić — ndk VIa, świecićcę, świecićcisz, świeć, świecićcił 1. «być źródłem światła, wysyłać światło; promieniować światłem, blaskiem» Latarnia, lampa, żarówka świeci. Słońce świeci. Gwiazdy świecą. 2. «oświetlać coś (czymś); palić światło, np. lampę, dla … Słownik języka polskiego
palić — ndk VIa, palićlę, palićlisz, pal, palićlił, palićlony 1. «rozniecać i podtrzymywać ogień w celu ogrzania wnętrza, gotowania, pieczenia itp.; ogrzewać, opalać» Palić ognisko. Palić w piecu, w kuchni, pod kuchnią, pod kotłami. Palić drzewem, węglem … Słownik języka polskiego
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
słońce — n I; lm D. słońc 1. «gwiazda najbliższa Ziemi, centralne ciało Układu Słonecznego, będące głównym źródłem energii docierającej do Ziemi, warunkującej życie na Ziemi, widoczne na niebie w dzień w postaci ognistej kuli (jako termin astronomiczny… … Słownik języka polskiego
światło — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. świetle, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}fiz. {{/stl 8}}{{stl 7}} promieniowanie elektromagnetyczne o określonym zakresie długości fal, odbierane przez oko ludzkie : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
magiczny — 1. «dotyczący magii, właściwy magii» Sztuka magiczna. Obrzędy, zaklęcia magiczne. ∆ fiz. Liczby magiczne «nazwa grupy liczb całkowitych 2, 8, 20, 28, 50, 82 i 126 przyjęta ze względu na to, że jądra atomowe zawierające tyle protonów lub neutronów … Słownik języka polskiego
słabiutko — przysłów. od słabiutki Słabiutko się uczyć. Lampa świeci słabiutko … Słownik języka polskiego
jaskrawo — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., jaskrawowiej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. jaskrawy w zn. 1.: Ubierać się zbyt jaskrawo.; w zn. 2.: Lampa świeci jaskrawo; w zn. 3.: Przedstawiłeś całą sprawę zbyt jaskrawo. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień